"Zemsta" Aleksander Fredro

Cześnik i Rejent w jednym zamku mieszkali,

Wielki spór między sobą zgotowali.

Ich nazwiska ważną rolę odgrywają,

Piętno charakteru naznaczają.

Od miłosnych rozmyślań akcja utworu się zaczyna,

Celem Raptusiewicza stała się Podstolina!

Kobieta wielokrotną wdową już była,

Przez co duży majątek zdobyła.

Zajmowała się siostrzenicą Cześnika,

Klary piękno nikomu nie umyka.

Do zamku przybywa Papkin z daleka,

Cześnik nie wierzy w opowieści tego człowieka.

Przybysz zostaje wysłany do Rejenta z żądaniami,

Do Podstoliny zaś z miłosnymi propozycjami.

Kobieta nie zgadza się na Raptusiewcza oświadczyny,

Cześnik dowiaduje się jakie Milczek wyrabia czyny!

Rejent mur graniczny chce naprawić,

Cześnik nie pozwoli tak tego zostawić!

Papkin ma rozprawić się z robotnikami,

Przecież tak się wychwalał swoimi wielkimi walkami.

Tak naprawdę tchórzem był niesamowitym,

Na polu walki był odwagi pozbytym.

Śmigalski ze swoimi ludźmi na mur wchodzi,

Po krótkiej bójce każdy w swoją stronę się rozchodzi.

Tymczasem w ogrodowej altanie,

Trwa Klary miłosne spotkanie.

Zakochała się w Wacławie- synu Rejenta,

Jego planami jest bardzo przejęta.

Nie zgadza się na ucieczkę i ślubu ukrywanie,

Rozstają się bo słyszą hałasów dobieganie.

Wacław z miłości w ręce Papkina się oddaje,

Jeńcem wojennym wprawdzie zostaje.

Tak chłopak do ukochanej się dostaje,

Gdzie Podstolinę poznaje.

Jak się okazuje oboje bardzo dobrze się znają,

Wspólną przeszłość nawet mają.

Wacław, gdy był studentem w kobiecie się podkochiwał,

Wielkiego księcia przed nią zgrywał.

Podstolina liczy na ich romansu kontynuowanie,

Ale chłopak stracił nią zainteresowanie.

Kobieta przyjęła w końcu oświadczyny Cześnika,

Ale Wacława w sypialni i tak zamyka.

Klara na dworze Papkina spotkała.

Jego miłosnym wyznaniom uwieść się nie dała.

Postanowiła dać mężczyźnie nie lada wyzwanie,

Jeśli je spełni to jego żoną zostanie.

Dziewczyna żądaniami skazuje go na wielkie trudy,

Rzekła: „krokodyla daj mi luby”.

Do wezwania na pojedynek Papkin zostaje wysłany,

W tym czasie Milczek na sąsiada szykuje pozew sfałszowany.

Rejent również planuje ożenek syna,

Jego synową ma zostać Podstolina.

Papkin w domu Milczka się rozsiada

I pije wino podane przez sąsiada.

Rejent wysyła posłańca do Cześnika ze zwrotną wiadomością,

Raptusiewcz na jej treść wybucha złością.

Twarz Cześnika wygląda na rozwścieczoną,

Sąsiad podebrał mu narzeczoną!

Cześnik wmawia Papkinowi, że winem został otruty.

Papkin się boi, że życia zostały mu ostatnie minuty.

Raptusiewicz aby zepsuć sąsiadowi plany,

Podejmuje krok bardzo nieprzewidziany.

Nakazuje Dyndalskiemu napisać list od Klary dla Wacława.

Niestety bardzo duży problem mu to sprawia.

Więc, swą służącą do Wacława wysyła,

Aby do niego chłopaka przyprowadziła.

Wtedy sekret Wacława zostaje odkryty,

Syn Milczka to jeniec zdobyty!

Szybko, więc zakochani przed ołtarzem stają,

Węzłem małżeńskim związani zostają.

W tym czasie Rejent do pojedynku zjawia się gotowy,

Lecz zastaje widok nietypowy.

Nie zastał przeciwnika o określonej porze,

Dyndalski mówi, gdzie go zastać może.

Rejent zaniemówił na wieść o ślubie syna,

Ale tak właśnie po obu stronach zamku zgoda się zaczyna.

„Mocium Panie”,

Nadeszło wreszcie pojednanie!

„Niech się dzieje wola nieba,

z nią się zawsze zgadzać trzeba”.

Nadszedł czas dla wszystkich szczęśliwie wyjątkowy,

Nawet dla Papkina, bo był on zupełnie zdrowy!